Wolfgang Hilbig (1941–2007) – niemiecki pisarz, autor opowiadań, powieści i wierszy. Pochodził z Meuselwitz w Saskim Zagłębiu Węglowym. W 1979 roku zamieszkał w Berlinie Wschodnim. Do 1981 roku pracował fizycznie – głównie jako palacz w kotłowni. Był samoukiem, który kształcił się na kursach pisarskich dla klasy robotniczej. Jego niepoprawna postawa polityczna spowodowała, że nie mógł publikować w NRD. W drugiej połowie lat osiemdziesiątych przeniósł się do Niemiec Zachodnich. Uznanie krytyki zdobył dzięki książkom takim jak Unterm Neomond (1982), Die Weiber (1987), Eine Übertragung (1989), Alte Abdeckerei (1991). W 2002 roku został uhonorowany Nagrodą im. Georga Büchnera za całokształt twórczości. Po polsku ukazały się dotąd dwie powieści Hilbiga: „Ja” (2006) i Prowizorium (2008) – w przekładzie Ryszarda Wojnakowskiego.
