Poezje wybrane
Poezji Czesława Miłosza nie da się opowiedzieć, ująć w ramy konspektu, zamknąć w kilkuzdaniowej formule. Trzeba ją czytać ciągle od nowa, w różnorodnych kontekstach i z różnych punktów widzenia. Tylko wtedy odsłoni swój rzeczywisty kształt: wielowymiarowość artystycznej formy, bogactwo znaczeń, ale też prostotę poetyckiej frazy. Pobudzi zmysły, zaprosi do intelektualnej rozmowy, skłoni do intertekstualnych poszukiwań. Z jednej strony każe zatrzymać się nad szczegółem, z drugiej podejmie wielkie tematy, takie jak miłość, zło, kondycja ludzka, moralność, religia czy historia. Rzuci wreszcie światło na dramatyczne, spełnione i niespełnione zarazem, pełne nieoczywistych wyborów życie poety.
Osiągnąwszy artystyczną dojrzałość, Miłosz pragnął na ogół mówić zrozumiale. Wielokrotnie wracał do tego postulatu, polemizując ze zwalczanymi przez siebie prądami intelektualnymi i kierunkami literackimi. Jednocześnie nigdy nie przestał sięgać w poezji po najbardziej przepastne problemy i idee.
Zobacz także
Wybór poezji
Po dwudziestu latach od Nagrody Nobla popularność dzieła Wisławy Szymborskiej wcale nie słabnie.
