PL EN
fragment

Trzy opowieści

César Aira, argentyński prozaik uznawany za współczesnego klasyka, specjalizuje się w krótkich, intensywnych powieściach pisanych pod prąd narracyjnych trendów. On sam swoje dzieła nazwał kiedyś „zabawkami dla dorosłych” – to fabuły z iskrą szaleństwa, eksperymentalne i zaskakujące. Zebrane w tomie teksty ukazują typowe cechy pisarstwa Airy.

Powieść Próba (1992) przedstawia pełne napięcia spotkanie dwóch dziewczyn-punków z rówieśniczką i szybko okazuje się wybuchową historią o buncie i miłości. Płacz (1992) może przywodzić na myśl Borgesowskie fabuły o iluzoryczności świata, tyle że w zupełnie innej – dadaistycznej czy surrealistycznej – wersji. Utwór Jak zostałam zakonnicą (1993) wstrząsnął literaturą hispanoamerykańską: opowiada o dzieciństwie pełnym osobliwych zdarzeń, które rzucają długi cień na życie niewinnego człowieka.

Trzy opowieści są pierwszą prezentacją twórczości Airy w naszym kraju, ale jej ton może się wydać polskim czytelnikom znajomy. Jako miłośnik i znawca tradycji awangardowej w literaturze i jako Argentyńczyk, autor nie mógł przecież przeoczyć dzieł Witolda Gombrowicza.

César Aira od lat wymieniany jest wśród kandydatów do literackiej Nagrody Nobla.

36,00 zł
28,00 zł
19,00 zł
Przekład
Tomasz Pindel
Język oryginału
hiszpański
Posłowie
Wydanie
pierwsze, Wrocław 2019
Seria
Z Kraju i ze Świata
Projekt okładki
Przemek Dębowski
ISBN
978-83-66267-07-7
ISBN e-booka
978-83-66267-34-3
Opracowanie graficzne
manufaktura
Oprawa
miękka ze skrzydełkami
Liczba stron
280
Format
127 × 203
Data premiery
To frustrujące, ale kiedy zaczniesz czytać Airę, nie chcesz przestać. Jego powieści wydają się realizować w praktyce teorie Gombrowicza, z tą różnicą, że Gombrowicz był opatem w luksusowym, wyimaginowanym klasztorze, a Aira jest zakonnicą albo nowicjuszką w zakonie Karmelitanek Bosych z Całego Świata. (...) Aira to ekscentryk, ale to zarazem jeden z trzech czy czterech najlepszych pisarzy tworzących dziś po hiszpańsku.
Roberto Bolaño
Ledwie pierwsze cząstki loda rozpuściły mi się na języku, poczułam się chora z obrzydzenia. Nigdy nie kosztowałam czegoś tak paskudnego. (...) Przez ułamek sekundy rozważałam, czy by tego jednak nie ukryć. Tata tak się starał, żeby mnie uszczęśliwić, a to w jego przypadku – mężczyzny raczej zdystansowanego, gwałtownego, nie okazującego czułości – było naprawdę rzadkie, aż psucie takiego momentu wydawało się grzechem.
(fragment)
Piękno i ciemna prawda płynie przez jego teksty.
Patti Smith
César Aira
César Aira (ur. 1949) – argentyński prozaik, eseista i tłumacz. Wykłada historię awangardy na Uniwersytecie w Buenos Aires i Uniwersytecie Narodowym w Rosario. Debiutował w 1975 roku powieścią (...)

czytaj więcej

Recenzje

Książka słabo znanego w Polsce argentyńskiego pisarza Césara Airy jest bardzo ciekawa, ale przede wszystkim zupełnie niespodziewana.

Justyna Sobolewska, „Polityka”

Żadnej literackiej konfekcji.

Książki są niebezpieczne. Blog

Proza argentyńskiego pisarza zaskakuje. Sprowadzenie jednak odbioru przede wszystkim do zaskoczenia byłoby nazbyt dużym uproszczeniem i niesprawiedliwością.

Bernadetta Darska

(…) zbiór kończy się Wielkim Wybuchem, kakofonią nowego początku – tyleż przerażającą, co olśniewającą autorską śmiałością wizji.

Igor Kierkosz, „ArtPapier”

U Airy panuje ciągły karnawał, wszystko w każdej chwili może stanąć na głowie. Praktyka i rzeczywistość są teorią, rozum jest bezsensem oraz ciemiężcą, a życie snem.

Marcin Kołakowski, „Nowe Książki”

César Aira moim nowym półbogiem.

Adam Kaczanowski

Jeśli ktoś szuka realistycznych obrazków z życia Argentyny, wielkich pytań egzystencjalnych albo wnikliwej krytyki społecznej, to nie jest ten adres. Chociaż Airę tak trudno zaklasyfikować, że może i to wszystko tam znajdziecie.

Kinga Dunin, „Krytyka Polityczna”