_clO41.jpg)
Miasto zgruzowstałe. Codzienność Warszawy w latach 1954–1955
Jak wygląda miasto wyłaniające się z ruin? Jak żyją jego mieszkańcy? Co słyszą w domach, zakładach pracy, na ulicach? Co jedzą, jak się ubierają, jak spędzają czas wolny? Dziesięć lat po wyzwoleniu i tuż przed odwilżą Warszawa była miastem w stanie zawieszenia. Pomiędzy traumą wojny i entuzjazmem odbudowy, pomiędzy oficjalnym optymizmem i pragnieniem wolności niezadekretowanej żadnym aktem komunistycznej władzy toczyło się życie, o którym, jak pokazuje autorka, wiemy zaskakująco mało.
Według ludowej tradycji niezwykłe zjawiska astronomiczne zapowiadają zmianę. W niebo patrzyli wszyscy. „Stolica” podkreślała, że zaćmienie słońca poruszyło całą Warszawę. (...) Około godziny 13 okna i balkony zaroiły się ludźmi. Przez „przyrządy astronomiczne” obserwowano pilnie rzadkie zjawisko. Babcia i młodzież, wojskowi i cywile – wszyscy spoglądają w jednym kierunku: na promienistą tarczę słońca, zakrywaną stopniowo przez naszego satelitę – Księżyc. Reporter donosił, że nawet zwierzęta z warszawskiego ZOO zaniepokoiła nagła zmiana w przestworzach.
Zobacz także
Od solidarycy do TypoPolo. Typografia a tożsamości zbiorowe w Polsce po roku 1989
Autorka spogląda na współczesne polskie konflikty i dylematy tożsamościowe przez pryzmat skromnych i niezauważanych bohaterów życia codziennego – drukowanych liter.
Rockefellerowie i Marks nad Warszawą. Polskie filmy fabularne wobec transformacji gospodarczej
Reguły i realia odradzającego się kapitalizmu silnie wpływają na bohaterów filmów fabularnych ostatnich dekad.
