Kafka idzie do kina
Franz Kafka kinomanem? W rzeczy samej. Autor Procesu był namiętnym bywalcem praskich kin – to od opisu sceny filmowej zaczynają się jego Dzienniki. W filmach Kafka szukał przede wszystkim rozrywki. Być może dlatego przez kilka dekad badacze literatury lekceważyli wpływ, jaki na życie i twórczość pisarza wywierały wczesne dzieła dziesiątej muzy.
Kafka idzie do kina jest pierwszą książką omawiającą związki autora Procesu z kinematografią; książką ciekawą tym bardziej, że napisaną przez aktora i reżysera. Zischler operuje świetnym stylem, krok po kroku analizuje fascynacje praskiego twórcy kinem. Przywołuje oglądane przez Kafkę filmy, sceny, które przykuły jego uwagę, aktorów, którzy zapadli mu w pamięć. Gromadzi zdjęcia, programy kinowe, plakaty, artykuły i recenzje.
To opowieść nie tylko o Kafce, ale też o pionierskim okresie sztuki filmowej.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych.
Patroni
Byłem w kinie. Płakałem.
Szalone i piękne przedsięwzięcie, które sprawia, że czytelnik, wirując i koziołkując, wpada prosto do wnętrza jednego z najwspanialszych umysłów artystycznych ubiegłego wieku. Książka Zischlera to perła.
Zischler stworzył książkę do czytania i do kartkowania, do oglądania i wgapiania się w nią; książkę, nad którą można się zatrzymać. Z pewnością oczarowałaby samego Kafkę.
Zobacz także
Wybór prozy
Wybór prozy Kafki w serii Biblioteka Narodowa zawiera niemal wszystkie najważniejsze powieści i opowiadania pisarza.
Opis nieszczęścia. Eseje o literaturze
Sebald korzysta na równi z kompetencji filologa i z licencji eseisty. Jako badacz, jako krytyk i jako pisarz jest bowiem przede wszystkim namiętnym czytelnikiem. Porusza się po mapie literatury własnym szlakiem.
