Inwentarz rękopisów Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu. Tom XX. Rękopisy 18631-18996
Archiwa Macieja Loreta, rodziny Kelles-Krauzów i Karola Małcużyńskiego, fragment prywatnego archiwum Jerzego Grotowskiego oraz drobiazgi literackie i historyczne: nieduży zbiór rękopisów Zbigniewa Herberta i kilka brulionów Adama Ważyka. W sumie w nowym tomie inwentarza Zakładu Narodowego im. Ossolińskich opisano 365 jednostek rękopisów.
Archiwum rodziny Kelles-Krauzów jest jednym z okazalszych. Gromadzi papiery dwóch pokoleń związanych ze Lwowem działaczy społecznych i politycznych. Najznaczniejszą postacią familii był Kazimierz Kelles-Krauz (1872–1905), socjolog o międzynarodowej renomie, działacz i teoretyk Związku Zagranicznego Socjalistów Polskich. Jego papiery dokumentują zarówno życie osobiste, jak i działalność polityczną i społeczną oraz naukową.
Ciekawe, choć mniej obszerne, jest archiwum Jerzego Grotowskiego. Reżyser przekazał je bratu, Kazimierzowi Grotowskiemu, przed opuszczeniem Polski na początku lat 80. Są tu notatki do pierwszych prac teoretycznych i reżyserskich, zapiski z lektur, zdjęcia z podróży oraz działań parateatralnych. Kolekcję dopełnia bogata korespondencja Grotowskiego.
Równie cenną częścią archiwum jest zbiór ponad sześciuset listów od osób i instytucji związanych z teatrem polskim i światowym; wśród korespondentów Grotowskiego są Peter Brook, Eugenio Barba, Andre Gregory, Jelena Chodunowa, Jacques Chwat, Ninonm Tallon, Zbigniew Cynkutis, Jan Kreczmar, Irena i Tadeusz Byrscy. W zbiorze znajdują się także listy Grotowskiego do Aliny Obidniak pisane w latach 1956–1995.
Zobacz także
W czwartek o szesnastej. Wybrane wykłady ossolińskie z lat 2014–2016
Podróże Józefa Maksymiliana Ossolińskiego przez kraje niemieckie w 1792 roku, rękopisy Stanisława Ignacego Witkiewicza, portrety artystów w grafice polskiej XX i XXI wieku – to tylko niektóre tematy tej książki.
Album kwiatowe Elizy Orzeszkowej
Botaniczne pasje Elizy Orzeszkowej są silnie obecne w jej twórczości literackiej. Pisarka spędzała długie godziny na zbieraniu roślin, starannym ich suszeniu, a następnie układaniu w zielniki lub kompozycje kwiatowe.
