Jan Nowak-Jeziorański, Maria Winowska, Korespondencja 1955–1989
Publikowane po raz pierwszy listy Jana Nowaka-Jeziorańskiego i Marii Winowskiej stanowią część znajdującego się w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich archiwum słynnego Kuriera z Warszawy. Znajomość korespondentów zainicjował w 1957 roku biskup Bolesław Kominek. Duchowny przedstawił Nowakowi Winowską jako osobę cieszącą się nieograniczonym zaufaniem prymasa Polski Stefana Wyszyńskiego.
Nowak i Winowska spotykali się w Rzymie, Paryżu i w Monachium, ale przede wszystkim regularnie do siebie pisali. Ich listy dotyczyły sytuacji Kościoła w Polsce Ludowej, a w szczególności polityki religijnej władz, działalności stowarzyszeń katolickich i osobistego zaangażowania obojga na rzecz wolności religijnej.
Drogi Panie Janie, smutno mi, że nie udało się nam spotkać. Wśród wielu wad mam jedną zaletę: wierność w przyjaźni. Niech mi Pan pozwoli powiedzieć Papieżowi, że Pan dzieli Jego prośbę o Europę nie rozdwojoną, o „dwóch płucach”: Zachód i Wschód.
Zobacz także
Wojna w eterze. Mówi Radio Wolna Europa
Będziemy mówili wam prawdę o wypadkach rozgrywających się w świecie, którą sowiecki reżim chce przed wami ukryć, by zabić w was resztki nadziei.
Korespondencja z lat 1952–1975
Z perspektywy czasu listy pisane i otrzymywane przez Jana Nowaka-Jeziorańskiego wydają się najcenniejszym źródłem do dziejów Rozgłośni Polskiej RWE.
