Jan Nowak-Jeziorański, Maria Winowska, Korespondencja 1955–1989
Publikowane po raz pierwszy listy Jana Nowaka-Jeziorańskiego i Marii Winowskiej stanowią część znajdującego się w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich archiwum słynnego Kuriera z Warszawy. Znajomość korespondentów zainicjował w 1957 roku biskup Bolesław Kominek. Duchowny przedstawił Nowakowi Winowską jako osobę cieszącą się nieograniczonym zaufaniem prymasa Polski Stefana Wyszyńskiego.
Nowak i Winowska spotykali się w Rzymie, Paryżu i w Monachium, ale przede wszystkim regularnie do siebie pisali. Ich listy dotyczyły sytuacji Kościoła w Polsce Ludowej, a w szczególności polityki religijnej władz, działalności stowarzyszeń katolickich i osobistego zaangażowania obojga na rzecz wolności religijnej.
Drogi Panie Janie, smutno mi, że nie udało się nam spotkać. Wśród wielu wad mam jedną zaletę: wierność w przyjaźni. Niech mi Pan pozwoli powiedzieć Papieżowi, że Pan dzieli Jego prośbę o Europę nie rozdwojoną, o „dwóch płucach”: Zachód i Wschód.
Zobacz także
Jan Nowak-Jeziorański: Misja Polska
Jan Nowak-Jeziorański całe swoje życie podporządkował jednej misji: walce o wolną, suwerenną i bezpieczną Polskę. Walczył w podziemiu, był szefem Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa, angażował się w przyjęcie naszego kraju do NATO, a gdy się to udało, przekonywał rodaków do głosowania za wejściem do Unii Europejskiej.
Życie splecione z Historią
Autobiografia jednej z ważniejszych postaci polskiej transformacji ustrojowej.
Ta książka zaczyna się od historii, a właściwie od prehistorii pewnego rodu, który dotarł na ziemie polskie w X wieku.
