Od początku to nie fabuła, ale język przykuwa uwagę, nadaje tempo, najpierw powolne, opisowe, a potem przyspieszone za sprawą szalonych mów.

Świat Barnes to sam środek modernizmu: uwrażliwienie na język, komplikacje doświadczeń i form komunikacji.

 Rzadko zdarza się ten rodzaj prozy; uparcie odklejającej się od metody pierwszych skojarzeń, wytrącającej z upatrzonej wcześniej czytelniczej pozycji, dającej przestrzeń poza bezpieczeństwem, ale wobec wielkiego zdumienia, podejmującej ryzyko, operującej w tak brawurowy sposób na tylu rejestrach języka i wyobraźni.

[W Ostępach nocy] odbija się [...] Paryż szalonych lat 20. i 30., pełen artystów i różnej maści ekscentrycznych ekspatów, do których należała również Barnes, a także zwariowane nowojorskie Greenwich Village.

Oniryczny, halucynacyjny klimat powieści znajduje odbicie w języku – przerafinowanym, wymyślnym, w jednym akapicie przechodzącym od wzniosłych tonów do kloacznego humoru. Tłumacz Marcin Szuster z imponującą inwencją znalazł dla niego polskie ekwiwalenty.

To literatura, która nie daje odbiorcy poczucia bezpieczeństwa, budzi w nim poczucie konfuzji, ale jednocześnie może dostarczyć wiele satysfakcji.

Wielkie wydarzenie translatorskie. […] Tłumaczenie, które oddaje bardzo skomplikowany styl Barnes.

Świat, który stworzyła Djuna Barnes, ściśle przylega do języka, (w) którym ten świat został wykreowany, jest z niego zrodzony. Jednocześnie język w żaden sposób nie dominuje nad postaciami tego świata czy samą jego konsystencją. Nie ma w nim miejsca na pustkę opisów: zgrabność niektórych fraz silnie pobudza do myślenia i na bieżąco wytwarza tożsamość tych, którzy je wypowiadają, lub miejsc, które określają.

Dlaczego musieliśmy czekać ponad 80 lat na polskie tłumaczenie tej pozycji? […] Może zabrakło odważnych do przekładu? Trzeba przyznać, że Marcin Szuster się napracował i wykonał zadanie najlepiej jak było to możliwe.