blisko z daleka. listy 1970–2003
Więc będziemy musieli zdać się na korespondencję. Otwartą. Antyliteracką – pisał Karpowicz. Listy te – pełne emocji, zaskakująco szczere, anty- i arcyliterackie zarazem – odsłaniają warsztat pisarski jednych z najciekawszych twórców polskich XX wieku oraz ukazują ewolucję ich poglądów na literaturę, sztukę i filozofię.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
Patroni
Karpowicza nazywałam rozmaicie – mistrzem „trudnego lasu”, mistrzem „odwróconego światła”, mistrzem „rozwiązywania przestrzeni”, mistrzem ogrodników… I nagle, […] odnalazłam to jedno słowo, którego zawsze mi brakowało na określenie Karpowicza i które łączy wszystkie jego mistrzostwa: Alchemik. Karpowicz jest Alchemikiem XX i XXI wieku.
Lektura tej korespondencji może okazać się […] fascynująca, frapująca, ciekawa nie tylko dla znawców literatury […]. Stanie się ona szczególnym doświadczeniem dla wszystkich pasjonatów sztuki – zwłaszcza ze względu na wielkiego formatu osobowości korespondentów, przez tak wiele lat, tak starannie i uparcie uprawiających wspólną „sztukę poczty”.
Zobacz także
Wybór poezji
Biografię Tadeusza Różewicza można opowiedzieć na dwa sposoby: albo w trybie bezosobowej, encyklopedycznej informacji, albo przyjmując założenie, że mamy do czynienia z kreacją, która stanowi pewien wymiar twórczości artystycznej.
Korespondencja z lat 1952–1975
Z perspektywy czasu listy pisane i otrzymywane przez Jana Nowaka-Jeziorańskiego wydają się najcenniejszym źródłem do dziejów Rozgłośni Polskiej RWE.
