Ossoliński zbiór monet rzymskich liczy blisko pięć i pół tysiąca egzemplarzy, z czego w kolejnych tomach Katalogu przedstawiono około trzech tysięcy. Seria ta nie ma odpowiedników w polskiej numizmatyce zarówno pod względem liczby zaprezentowanych monet, jak i metodologii, która jest zgodna ze standardami szkoły brytyjskiej. Tomy 1–5 przygotowała kustosz Gabriela Sukiennik, autorem szóstego jest Adam Degler.

Najnowsza część katalogu obejmuje monety z lat 193–235 po Chrystusie. To okres transformacji w mennictwie rzymskim. W epoce Sewerów zaczyna się proces przeobrażania systemu menniczego, który zakończy się dopiero w czasach Konstantyna Wielkiego w pierwszych dekadach IV wieku po Chrystusie.

W tomie opisano 302 monety. Większość z nich pochodzi ze zbiorów lwowskich, w tym z kolekcji dwóch wielkich darczyńców z pierwszej połowy XIX wieku – księcia Henryka Lubomirskiego i hrabiego Ignacego Krasickiego. Zidentyfikowane monety z odkrytego w 1842 roku skarbu z Krasiejowa w dawnym okręgu stanisławowskim (dzisiaj zachodnia Ukraina) nie były dotąd znane z żadnego zbioru publicznego czy prywatnego.

Zasadnicza część katalogu jest napisana w języku angielskim; przedmowa i analiza numizmatyczna wyników badań metaloznawczych mają dwie wersje językowe – angielską i polską. Katalog po raz pierwszy ukazuje się z kolorowymi ilustracjami.