W literackim dorobku Słowackiego Sen srebrny Salomei jest dziełem wyjątkowym, do dziś wzbudzającym wśród badaczy niemałe kontrowersje. Poeta w twórczy sposób podejmuje próbę przepracowania historii, konstruując własną, zmitologizowaną narrację o konfederacji barskiej oraz o buncie chłopskim na Ukrainie w 1768 roku. Autor kreśli niezwykle ekspresywne, nasycone frenetyzmem tło, a jednocześnie oddaje głos bohaterom, których pierwowzorów możemy doszukać się na kartach historii osiemnastowiecznej Europy. Wydarzenia w Barze czyni symbolem patriotyzmu i rycerskości, jednak patetyczność miesza się z tu tragizmem, a tyrtejski charakter utworu z wszechobecną groteską. Słowacki rezygnuje z etycznej wrażliwości, nie boi się wyrazistych, ekspresywnych opisów – wyjątkowo brutalne sceny, którymi epatuje dramat, do dziś prowokują spory, dotyczące ostatecznego wydźwięku dzieła czy zawartej w nim aksjologii.

Mogłoby się wydawać, że tekst nasycony estetyką makabry i groteski nie zyska uznania czytelniczek i czytelników, jednak Sen srebrny Salomei do dziś pozostaje jednym z najlepiej znanych utworów Słowackiego. Edycja w serii Biblioteka Narodowa zawiera ponadto obszerny Wstęp autorstwa Aliny Kowalczykowej, który stanowi swojego rodzaju glosa do tego niezwykle synkretycznego, czerpiącego z wielu porządków i tradycji, dzieła literackiego.