Na książkę składają się najważniejsze dokonania prozatorskie Josepha Conrada-Korzeniowskiego: powieści Lord Jim i Tajfun oraz opowiadania Jądro ciemności, Młodość, Pojedynek i Książę Roman. Omawiając je we wstępie, Zdzisław Najder, znakomity znawca tematu, wskazuje na rolę obserwacji, wspomnień i lektur w twórczości Conrada; żywioł wyobraźni, jakkolwiek istotny, zdaje się pełnić u tego pisarza rolę służebną.

Na szczególną uwagę w wyborze zasługuje Książę Roman, utwór odbiegający tematyką od pozostałych. Opowiadanie jest przejawem zainteresowania Conrada losami Polski w XIX wieku. Słychać w nim echa literatury romantycznej. Los Romana Sanguszki, niewymienionego z nazwiska bohatera utworu, staje się metaforą losu Polaka-patrioty, który dla podtrzymania bytu narodowego gotów jest do największych poświęceń.

W takim wyborze twórczość Conrada ukazuje się po raz pierwszy właśnie w „Bibliotece Narodowej”.