Filozoficzna głębia, erudycja, silne osadzenie w tradycji literackiej i zniuansowana, mistrzowska fraza – to z jednej strony; z drugiej – formalna i intelektualna wywrotowość. Pisarstwo W.G. Sebalda to bodaj najbardziej niezwykła rzecz, jaka przytrafiła się literaturze europejskiej drugiej połowy XX wieku. Skromny rozmiar tego dzieła, przerwanego na skutek tragicznej śmierci pisarza w 2001 roku, pozostaje w zaskakującej sprzeczności z bogactwem i żywotnością twórczości autora. Sebald nieustannie intryguje czytelników, inspiruje artystów, a literaturoznawców zmusza do wysiłku.
W serii przypominamy wszystkie najważniejsze utwory pisarza w tłumaczeniu mistrzyni literackiego przekładu Małgorzaty Łukasiewicz. Korzystamy także z okazji do tego, by przybliżyć Czytelnikom postać autora i najistotniejsze odczytania jego dzieła.
