Wydawnictwo Ossolineum powstało w 1827 roku we Lwowie i jest najstarszą działającą nieprzerwanie oficyną wydawniczą w Polsce. Powołane przez Józefa Maksymiliana Ossolińskiego z myślą o publikowaniu opracowań historycznych i literaturoznawczych będących wynikiem pracy naukowej nad zbiorami Ossolineum, szybko stało się jednym z najważniejszych ośrodków polskiego życia wydawniczego.

W dwudziestoleciu międzywojennym Ossolineum było m.in. wyłącznym wydawcą książek Henryka Sienkiewicza. W 1933 roku odkupiło od Krakowskiej Spółki Wydawniczej serię Biblioteka Narodowa, publikującą klasykę polską i światową w opracowaniach wybitnych literaturoznawców. Seria ukazuje się w Ossolineum do dzisiaj.

Po wojnie Zakład Narodowy im. Ossolińskich został przeniesiony do Wrocławia. Od 1953 roku działał jako placówka Polskiej Akademii Nauk, a Wydawnictwo, posiadające oddziały w kilku miastach, stało się potentatem na ówczesnym rynku, zwłaszcza w dziedzinie książki naukowej. W latach dziewięćdziesiątych Wydawnictwo skomercjalizowano, w 2007 roku Zakład Narodowy im. Ossolińskich został jego większościowym właścicielem, a w roku 2014 wróciło w jego struktury.

Pierwszym dyrektorem Wydawnictwa we Wrocławiu był Julian Pelc, który pracował w ossolińskiej oficynie jeszcze przed wojną. W późniejszych latach kierowali nią m.in. Ignacy Pochwicki, Jan Trzynadlowski, Eugeniusz Adamczak. Po włączeniu Wydawnictwa Ossolineum w struktury Zakładu pierwszym redaktorem naczelnym został Dariusz Sośnicki, który ukształtował obecny profil oficyny, inicjując serie: Z Kraju i ze Świata, Sztuka Czytania oraz Na Jeden Temat.

Tworząc kolejny rozdział w historii Wydawnictwa, sięgamy po to, co w literaturze wartościowe i ambitne. Zadajemy pytanie o rolę kanonu we współczesnym świecie i przyglądamy się polskiemu dziedzictwu z nowych, mniej oczywistych punktów widzenia. Publikujemy współczesną eseistykę i prozę, klasykę, literaturę naukową i popularnonaukową; propagujemy także historię i bieżącą działalność Zakładu Narodowego im. Ossolińskich.