César Aira

(ur. 1949) – argentyński prozaik, eseista i tłumacz. Wykłada historię awangardy na Uniwersytecie w Buenos Aires i Uniwersytecie Narodowym w Rosario. Debiutował w 1975 roku powieścią Moreira. Autor ponad stu książek, z czego najważniejsze to: Ema, la cautiva (1981), La liebre (1991), Dowód, Płacz (1992), Jak zostałam zakonnicą (1993), El congreso de literatura (1997) oraz Un episodio en la vida del pintor viajero (2000). Jego powieści przełożono na wiele języków. Jest jednym z najszerzej dyskutowanych współczesnych prozaików latynoamerykańskich, laureatem m.in. Konex Award (1994, 2004), Prix Roger Caillois (2014), America Awards (2016), był także nominowany do Międzynarodowej Nagrody Bookera (2015). Od lat wymienia się go wśród kandydatów do Literackiej Nagrody Nobla. Tłumaczył m.in. utwory Jana Potockiego, Antoine’a de Saint-Exupéry, Franza Kafki, Allena Tate’a i Stephena Kinga. Trzy opowieści są jego pierwsza książką wydaną w Polsce.