Ewa Łukaszyk

(ur. 1972) – literaturoznawczyni, teoretyczka i krytyczka kultury, profesor Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się przede wszystkim historią literatury portugalskiej i innych literatur luzofońskich, a także postkolonializmem i humanistyką transkulturową. Autorka ponad dwustu artykułów, szkiców i rozpraw naukowych oraz książek, m.in. Terytorium a świat. Wyobrażeniowe konfiguracje przestrzeni w literaturze portugalskiej od schyłku średniowiecza do współczesności (2003), Pokusa pustyni. Nomadyzm jako wyjście z kryzysu współczesności w pisarstwie José Saramago (2005) czy Imperium i nostalgia. „Styl późny” w kulturze portugalskiej (2015). Obecnie współpracuje z Uniwersytetem w Lejdzie. Poliglotka, podróżniczka i fotografka.