(1889–1965) – pisarka, publicystka, tłumaczka. Jedna z najwybitniejszych prozaiczek polskich XX wieku. W latach 1907–1914 studiowała nauki przyrodnicze w Lozannie i Brukseli. Mimo że jako publicystka społeczna i recenzentka była aktywna od 1910 roku, za swój właściwy debiut uznawała opowiadanie Janek (1914). W okresie międzywojennym protestowała m.in. przeciw ograniczaniu swobód obywatelskich. W 1964 roku była jedną z sygnatariuszek Listu 34. Jej najważniejsze dzieła to zbiory opowiadań: Ludzie stamtąd (1926) i Gwiazda zaranna (1955), monumentalna tetralogia Noce i dnie (1932–1934) oraz wydane w trzynastu tomach Dzienniki 1914–1965 (2009). Na język polski przetłumaczyła m.in. Dziennik Samuela Pepysa oraz opowiadania Antoniego Czechowa i Maksyma Gorkiego.
