(1921–2006) – prozaik, futurolog, eseista i filozof; czołowy twórca literatury fantastycznonaukowej. Debiutował powieścią Człowiek z Marsa, która w 1946 roku ukazywała się w odcinkach na łamach tygodnika „Nowy Świat Przygód”. Pierwsza książka jego autorstwa, Astronauci, została wydana pięć lat później. Do najistotniejszych utworów Lema należą Solaris (1961), Pamiętnik znaleziony w wannie (1961), Bajki robotów (1964), Cyberiada (1967), Głos Pana (1968) oraz Fiasko (1987). Uważany jest za najlepiej znanego na świecie autora polskiego – jego twórczość przetłumaczono na ponad czterdzieści języków. Otrzymał wiele nagród, między innymi Nagrodę miesięcznika „Odra” (1980), Nagrodę Fundacji Alfreda Jurzykowskiego (1986) i Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005), a także doktoraty honorowe uczelni, w tym Politechniki Wrocławskiej, Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Lwowskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego. Utwory Lema były także często ekranizowane, choćby przez Stevena Soderbergha, Andrieja Tarkowskiego czy Andrzeja Wajdę.
