(1926–2015) – prozaik, scenarzysta, reżyser filmowy. Młodość spędził na Wileńszczyźnie. W czasie wojny uczęszczał na tajne komplety; maturę zdał w 1944 roku. Dwa lata później zadebiutował ilustrowanym reportażem Szkice z Wybrzeża opublikowanym w dodatku do „Dziennika Polskiego” i przeniósł się do Warszawy, z którą związany był do śmierci. Autor kilkunastu powieści; najważniejsze z nich to: Z oblężonego miasta (1956), Sennik współczesny (1963) i Wniebowstąpienie (1967), a także wydane w drugim obiegu: Kompleks polski (1977) oraz Mała Apokalipsa (1979). Za twórczość literacką otrzymał m.in. Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1964), Nagrodę Fundacji im. Kościelskich (1964), Nagrodę Polskiego PEN Clubu (2002), Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005) oraz Nagrodę Literacką Miasta Stołecznego Warszawy (2008).
