Zbigniew Herbert

(1924–1998) – poeta, eseista, autor słuchowisk radiowych i utworów dramatycznych. Studiował prawo, ekonomię i filozofię. W latach pięćdziesiątych pracował m.in. jako ekspedient w sklepie, chronometrażysta i kierownik administracyjny. Do jego najważniejszych książek należą zbiory wierszy: Hermes, pies i gwiazda (1957), Studium przedmiotu (1961), Pan Cogito (1974), Raport z oblężonego Miasta i inne wiersze (1983), oraz tomy esejów Barbarzyńca w ogrodzie (1962) i Martwa natura z wędzidłem (1993). Laureat wielu nagród, w tym: Nagrody Kościelskich (1964), Nagrody im. Gottfrieda von Herdera (1973) i Nagrody im. Petrarki (1978). Był członkiem m.in. Akademie der Kunste w Berlinie Zachodnim, monachijskiej Bayerische Akademie der Schönen Künste oraz American Academy and Institute of Arts and Letters.