Zbigniew Libera

(ur. 1959) – artysta wizualny, jeden z głównych reprezentantów sztuki krytycznej. W latach osiemdziesiątych działał w Solidarności, w okresie stanu wojennego został skazany na półtora roku więzienia za kolportowanie podziemnych ulotek. Następnie związał się ze środowiskiem łódzkiej Kultury Zrzuty oraz Strychu. W swojej twórczości porusza wątki dotyczące cielesności, poczucia tożsamości oraz oddziaływania stereotypów kulturowych. Jest autorem wielu prac, które spotkały się żywym zainteresowaniem krytyki, m.in. Obrzędów intymnych (1984), Jak tresuje się dziewczynki (1987), Urządzeń korekcyjnych (1989), LEGO. Obozu koncentracyjnego (1996), Pozytywów (2002–2003), Mistrzów (2003), Wyjścia ludzi z miast (2010) i cyklu Nowe historie (2011–2012). Jest laureatem Nagrody TVP Kultura (2006) za Co robi łączniczka (razem z Darkiem Foksem), a także Nagrody Filmowej Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej i Muzeum Sztuki Nowoczesnej (2011).